Agile: Model Değil - Yaklaşım

Agile gerçekde bir model değil, daha çok bir yaklaşımdır. Gunumuz bilgi işlem literaturunde kendisini Agile olarak adlandaran bircok method bulunmakta. Bunların çoğunun çıkış noktası 2002 yılında Amerika’nın Utah eyaletinde yapılan bir konferansda olusturulan Agile Bildirisi (Manifesto). Bu bildirinde yer alan bazı metodlar ise Kent Beck, Ron Jeffries ve Ward Cunningham’nin Uç Programlama (Extreme Programming - XP), Ken Schwaber’nin Scrum, Alistair Cockburn’nin Kristal (Crystal) Metodlari, Jim Highsmith’nin Uyarlanabilir Geliştirim (Adaptive Development), Jeff DeLuca ve Peter Coad’nin Özellik Yönlendirmeli Geliştirim (Feature Driven Development).

Butun bu ve buna benzer Agile metodları tekrarlamalı geliştirme modeli (iterative development model) ve artan teslim yaklaşımını (incremental delivery approach) benimser. Zaman kutusu (Time Box) mekanizması da Agile metodları için tahmin ve kontrol amaçlı kullanılır. Bunun dışında her metodun kendine has amaç ve özellikleri bulunmaktadır. Mesela XP 12 gelisim prensipinden olusmaktadır. Bunlardan bazıları çiftli programlama, devamlı entegrasyon, test yönlendirmeli geliştirme vs. Scrum daha çok bir yazılım geliştirme yönetim modelidir. Uyarlanabilir Geliştirme ve Kristal Metodlar bir araya gelip daha buyuk ölçeklerdeki kurum seviyesindeki projelerin yönetimde kullanılır.